Ograniczenie podstawy zasiłku wyłącznie po ustaniu zatrudnienia

Z końcem czerwca 2013 r. ulegała rozwiązaniu umowa o pracę z pracownikiem, którego stałe miesięczne wynagrodzenie wynosiło 8 tys. zł brutto. Wiem, że podstawa wymiaru zasiłku chorobowego po zwolnieniu z pracy podlega ograniczeniu. Czy dotyczy to także sytuacji, w której niezdolność do pracy powstała jeszcze w trakcie zatrudnienia? (pytanie z dyskusji na www.forum.gofin.pl nr 734484)

TAK. Podstawę wymiaru zasiłku chorobowego przysługującego ubezpieczonemu będącemu pracownikiem stanowi co do zasady przeciętne miesięczne wynagrodzenie wypłacone za okres 12 miesięcy kalendarzowych poprzedzających miesiąc, w którym powstała niezdolność do pracy lub za pełne miesiące kalendarzowe ubezpieczenia.

W zakresie podstawy wymiaru zasiłku, za pomocą art. 46 ustawy o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (Dz. U. z 2010 r. nr 77, poz. 512 ze zm.), zwanej ustawą zasiłkową, ustawodawca wprowadził jednak pewne ograniczenie. Dotyczy ono m.in. byłych pracowników pobierających zasiłek po ustaniu zatrudnienia, które w trakcie trwania ubezpieczenia chorobowego osiągały wysokie zarobki.

A mianowicie, podstawa wymiaru zasiłku chorobowego przysługującego za okres po ustaniu tytułu ubezpieczenia chorobowego nie może być wyższa niż kwota wynosząca 100% przeciętnego wynagrodzenia. Kwotę tę ustala się miesięcznie, poczynając od 3. miesiąca kwartału kalendarzowego, na okres 3 miesięcy, na podstawie przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia z poprzedniego kwartału, ogłaszanego dla celów emerytalnych. Zmienia się ona zatem od marca, czerwca, września i grudnia każdego roku.

Wspomniana zasada ograniczania podstawy wymiaru ma zastosowanie zarówno w przypadku choroby rozpoczętej jeszcze w trakcie zatrudnienia i trwającej nieprzerwanie także po rozwiązaniu umowy o pracę, jak i niezdolności do pracy powstałej już po ustaniu tytułu ubezpieczenia chorobowego.

Z pytania wynika, że pracownik uzyskiwał w ramach stosunku pracy wysokie wynagrodzenie. Można zatem wnioskować, że w razie choroby podstawa wymiaru zasiłku chorobowego przekroczy kwotę przeciętnego wynagrodzenia. Oznacza to, że podstawa wymiaru zasiłku przysługującego za okres niezdolności do pracy przypadający po ustaniu tytułu ubezpieczenia zostanie przez ZUS ograniczona. Przy czym kwota przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia, do której ogranicza się podstawę wymiaru zasiłków chorobowych przysługujących za okres po ustaniu zatrudnienia, nie zostanie pomniejszona o kwotę odpowiadającą 13,71%.

Przykład

Pracownik powyżej 50. roku życia, zatrudniony na podstawie umowy o pracę zawartej do 20 maja 2013 r., stał się niezdolny do pracy z powodu choroby od dnia 16 maja 2013 r., nabywając prawo do zasiłku chorobowego. Osoba ta była nadal niezdolna do pracy do 30 czerwca 2013 r. Podstawa wymiaru zasiłku ustalona na podstawie przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia za okres od maja 2012 r do kwietnia 2013 r. wyniosła 6.903,20 zł. Taka podstawa obowiązywała jednak jedynie do wypłaty zasiłku przysługującego pracownikowi za okres od 16 do 20 maja 2013 r. Natomiast dla celów wypłaty zasiłku przysługującego po ustaniu stosunku pracy została ona ograniczona do:

3.690,30 zł (przeciętne wynagrodzenie w IV kwartale 2012 r.) za okres od 21 do 31 maja 2013 r.,
3.740,05 zł (przeciętne wynagrodzenie w I kwartale 2013 r.) za okres od 1 do 30 czerwca 2013 r.